-
1 fenomen
Ⅰ m pers. (N pl fenomeny) phenomenon- fenomen aktorski/śpiewaczy a phenomenal actor/singer, an acting/a singing phenomenon- w nauce przeciętny, tylko w matematyce fenomen a mediocre student, but a mathematical phenomenon a. geniusⅡ m inanim. (G fenomenu) 1. (osobliwość) phenomenon, wonder- fenomen natury a wonder of nature- jego książki to fenomen w skali światowej his books are a worldwide phenomenon- spotkanie z nią po latach uznał za fenomen he thought it was extraordinary a. phenomenal that they should meet after so many years2. książk. (zjawisko) phenomenon- fenomen podkultury młodzieżowej the phenomenon of youth subculture* * ** * *miGen. -u1. (= osobliwość) wonder, phenomenon.2. fil. phenomenon.mpGen. -a (= geniusz, indywidualność) phenom.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fenomen
См. также в других словарях:
fenomen — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. fenomennie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś niezwykłego, wyjątkowego, osobliwego; osobliwość, kuriozum : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fenomen natury. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fenomen — m IV, D. u, Ms. fenomennie; lm M. y, D. ów 1. DB. a; lm DB. ów «ktoś nadzwyczajny, niezwykle uzdolniony, utalentowany» Aktorski, śpiewaczy fenomen. 2. «rzadkie, niezwykłe zjawisko; rzecz wyjątkowa, zadziwiająca» Muzealny fenomen. Fenomen natury.… … Słownik języka polskiego
zjawisko — n II, N. zjawiskokiem; lm D. zjawiskoisk 1. «to, co zaszło, co się wydarzyło, przejawiło, ukazało, fakt, zdarzenie; w teorii nauki: wszelki przedmiot postrzegania zmysłowego (fakt empiryczny)» Charakterystyczne, ciekawe, codzienne, częste, dziwne … Słownik języka polskiego
